Σάββατο 15 Ιανουαρίου 2011

ΘΕΑΤΡΟ και ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ





Δεν υφίσταται Θέατρο (και γενικότερα τέχνη) χωρίς να έχει ιδεολογία.
Πρέπει η θεατρική πράξη σαν τελική μορφή κι αποτέλεσμα να δίνει τη ''λύση και την κάθαρση'' κατά την Αριστοτέλεια αντίληψη και ορισμού της θεατρικής πράξης.
Η θεατρική πράξη έτσι κι αλλιώς,το θέλει δεν το θέλει ''προτείνει''.
Για να έχει μια αξία η πρόταση αυτή πρέπει να περικλείει μέσα της τη ''διέξοδο''.
Αυτή τη ''διέξοδο'' τη ρυθμίζει πάνω από όλα ο συγγραφέας μετά ο σκηνοθέτης οι ηθοποιοί και όλοι όσοι συντελούν σε αυτή τη προσπάθεια.
Αυτή η προσπάθεια της ανεύρεσης της ''διεξόδου'' είναι απαραίτητο να είναι κάτω από το πρίσμα μιας ιδεολογίας.
Πολλοί κάνουν το λάθος να αντιλαμβάνονται την ιδεολογία μόνο στη πολιτική της εφαρμογή (κομματική ή πολιτική ιδεολογία κλπ).
Όπως και να έχει γεγονός είναι ότι για να υπάρχει αξία στη θεατρική πράξη πρέπει να διέπεται ιδεολογικά.
Κοντολογίς να έχει όραμα κι ένα τρόπο αντιμετώπισης των πραγμάτων στην κοινή λογική.
Πιο κάτω ο επιστημονικός ορισμός της ιδεολογίας που ίσως μέσα από αυτόν κατανοήσουμε την αξία της και την αναγκαιότητά της στην μεγάλη υπόθεση που λέγεται Θέατρο.

Ιδεολογία
είναι μια οργανωμένη συλλογή ιδεών. Η λέξη χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά από τον Κόμη Antoine Destutt de Tracy στα τέλη του 18ου αιώνα για να ορίσει μια «επιστήμη των ιδεών». Ως ιδεολογία μπορεί να θεωρηθεί ότι είναι ένα συνολικό όραμα, ένας τρόπος αντιμετώπισης των πραγμάτων στην κοινή λογική.
Σύμφωνα με διάφορες φιλοσοφικές τάσεις (συμπεριλαμβανομένων των πολιτικών ιδεολογιών), είναι ένα σύνολο ιδεών που προτείνει μια κοινωνική τάξη για όλη την κοινωνία.
Ο βασικός στόχος μιας ιδεολογίας είναι να φέρει αλλαγή στην κοινωνία μέσω μιας ρυθμιστικής διαδικασίας (πώς θα έπρεπε να είναι ο κόσμος). Οι ιδεολογίες έχουν την τάση να περιλαμβάνουν έννοιες προς εφαρμογή στον πραγματικό κόσμο.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου